Ρήξη Τένοντα Δικέφαλου στον Αγκώνα

Η πιο κοινή αιτία ρήξης του περιφερικού τένοντα του δικεφάλου συμβαίνει όταν ένας μεσήλικας συνήθως άνδρας σηκώνει ένα κουτί ή άλλο βαρύ αντικείμενο με λυγισμένους τους αγκώνες. Συχνά το φορτίο είναι βαρύτερο από το αναμενόμενο ή το φορτίο μπορεί να μετατοπιστεί απροσδόκητα κατά τη διάρκεια της ανύψωσης. Αυτό αναγκάζει τον αγκώνα να τεντώσει, παρόλο που ο δικέφαλος μυς εργάζεται σκληρά για να κρατήσει τον αγκώνα λυγισμένο. Ο δικέφαλος μυς συσπάται πολύ σκληρά για να βοηθήσει στη διαχείριση του φορτίου. Καθώς αυξάνεται η ένταση στους μυς και τον τένοντα, ο καταφυτικός τένοντας του δικεφάλου σπάει ή σχίζεται στο σημείο που συνδέεται με την κερκίδα.

Όταν ο καταφυτικός τένοντας του δικεφάλου σπάει, συνήθως γίνεται ακουστός και αισθητός σαν σκίσιμο ακριβώς μπροστά από τον αγκώνα. Στην αρχή ο πόνος είναι έντονος. Ο πόνος συχνά υποχωρεί γρήγορα μετά από μια πλήρη ρήξη, επειδή η ένταση αφαιρείται αμέσως από τους αισθητήρες πόνου του τένοντα. Οίδημα και μώλωπες μπροστά στον αγκώνα αναπτύσσονται συνήθως λίγο μετά τη ρήξη. Ο δικέφαλος μυς μπορεί να φαίνεται να έχει φουσκώσει κοντά στον αγκώνα. Ο βραχίονας εμφανίζεται συχνά αδύναμος όταν προσπαθεί να λυγίσει τον αγκώνα, να σηκώσει τον ώμο ή να στρίψει τον πήχυ σε υπτιασμό (παλάμη προς τα πάνω). Ο καταφυτικός τένοντας του δικεφάλου μερικές φορές σκίζεται μόνο σε ένα μέρος του (μερική ρήξη). Όταν συμβεί αυτό, η ρήξη μπορεί να μην γίνει αισθητή ή μπορεί να μην ακουστεί. Αντίθετα, η περιοχή μπροστά από τον αγκώνα μπορεί απλώς να είναι επώδυνη και το χέρι να εμφανίζεται αδύναμο με τις ίδιες κινήσεις του βραχίονα που επηρεάζονται και σε πλήρη ρήξη.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι σημαντική. Εάν απαιτείται χειρουργική επέμβαση, τα άτομα που έχουν υποστεί ρήξη του καταφυτικού τένοντα του δικεφάλου τους συνήθως έχουν καλύτερα αποτελέσματα όταν η επέμβαση γίνει αμέσως μετά τον τραυματισμό. Ο ορθοπαιδικός σας θα πάρει πρώτα ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό. Θα χρειαστεί να απαντήσετε σε ερωτήσεις σχετικά με τον πόνο σας, πώς σας επηρεάζει ο πόνος σας, τις τακτικές σας δραστηριότητες και προηγούμενους τραυματισμούς στον αγκώνα σας. Η φυσική εξέταση είναι συχνά πιο χρήσιμη για τη διάγνωση ρήξης του καταφυτικού τένοντα του δικεφάλου. Ο ορθοπαιδικός  σας μπορεί να εξετάσει τον αγκώνα και τον πήχη σας για να δει ποιες κινήσεις είναι επώδυνες και αδύναμες. Ψηλαφώντας τον μυ και τον τένοντα, ο ορθοπαιδικός σας μπορεί συχνά να σας πει εάν ο τένοντας έχει αποκολληθεί από το οστό.

Μπορεί να παραγγελθούν ακτινογραφίες. Οι ακτινογραφίες χρησιμοποιούνται κυρίως για να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν άλλοι τραυματισμοί στον αγκώνα. Οι απλές ακτινογραφίες δεν δείχνουν μαλακούς ιστούς όπως οι τένοντες. Δεν θα αναγνωρίσουν ρήξη του περιφερικού δικεφάλου εκτός εάν ένα μικρό κομμάτι οστού αποσπάστηκε από την κερκίδα καθώς ο τένοντας έσπασε. Αυτός ο τύπος τραυματισμού ονομάζεται αποσπαστικό κάταγμα. Ο ορθοπαιδικός σας μπορεί επίσης να παραγγείλει μαγνητική τομογραφία (MRI) ή υπερηχογράφημα για να διαπιστώσει εάν ο τένοντας του δικεφάλου έχει σχιστεί μόνο εν μέρει ή εάν ο τένοντας έχει υποστεί πλήρη ρήξη.

Μη χειρουργική θεραπεία:

Οι περισσότεροι ορθοπαιδικοί προτιμούν να αντιμετωπίζουν τις ρήξεις του τένοντα του περιφερικού δικεφάλου με χειρουργική επέμβαση. Οι μη χειρουργικές θεραπείες χρησιμοποιούνται συνήθως μόνο για άτομα που κάνουν ελάχιστες δραστηριότητες που απαιτούν ελάχιστη δύναμη στο χέρι. Οι μη χειρουργικές θεραπείες χρησιμοποιούνται μόνο εάν η αδυναμία του βραχίονα, η κόπωση και η ήπια παραμόρφωση δεν αποτελούν πρόβλημα. Εάν είστε ένα ηλικιωμένο άτομο που μπορεί να ανεχθεί την απώλεια δύναμης, εάν ο τραυματισμός συμβεί στο μη κυρίαρχο χέρι σας ή έχει υπάρξει μεγάλη καθυστέρηση μεταξύ του τραυματισμού και της διάγνωσης, εσείς και ο ορθοπαιδικός σας μπορεί να αποφασίσετε ότι η χειρουργική επέμβαση δεν είναι απαραίτητη. Η συντηρητική θεραπεία οδηγεί συχνά σε σημαντική απώλεια δύναμης. Η κάμψη του αγκώνα επηρεάζεται κάπως, αλλά ο υπτιασμός (που είναι η κίνηση της συστροφής του αντιβραχίου, όπως όταν χρησιμοποιείτε ένα κατσαβίδι) μπορεί να επηρεαστεί πολύ. Μια ρήξη του περιφερικού δικεφάλου που δεν επιδιορθώνεται μειώνει τη δύναμη του υπτιασμού κατά περίπου 50%

Η συντηρητική θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει ανάρτηση σε φάκελο για ανάπαυση του αγκώνα. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου και του οιδήματος ενώ μπορεί να παραπεμφθείτε σε φυσιοθεραπευτή.

Χειρουργική θεραπεία:

Τα άτομα που χρειάζονται την κανονική δύναμη του χεριού τους έχουν καλύτερα αποτελέσματα όταν η χειρουργική επέμβαση για την επανακαθήλωση του τένοντα γίνεται αμέσως. Απαιτείται χειρουργική επέμβαση για να αποφευχθεί η προς τα πάνω μετανάστευση του τένοντα και η ρίκνωσή του. Όταν ο τένοντας έχει υποστεί πλήρη ρήξη, η σύσπαση του δικεφάλου μυός τραβά τον τένοντα πιο πάνω στο χέρι. Όταν ο τένοντας υποχωρεί από την αρχική του κατάφυση και παραμένει εκεί για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, η επέμβαση γίνεται πιο δύσκολη και τα αποτελέσματα της χειρουργικής επέμβασης δεν είναι τόσο καλά.

Σε μια άμεση αποκατάσταση, ο χειρουργός ξεκινά κάνοντας μια μικρή τομή στο χέρι, ακριβώς κάτω από τον αγκώνα. Μια λαβίδα εισάγεται προς τα πάνω σε αυτή την τομή για να πιάσει το ελεύθερο άκρο του σπασμένου τένοντα του δικεφάλου. Ο χειρουργός τραβά τη λαβίδα για να σύρει τον τένοντα μέσα από την τομή. Δίνεται προσοχή στο ελεύθερο άκρο του τένοντα. Ένα νυστέρι χρησιμοποιείται για να κόψει το κατεστραμμένο και εκφυλισμένο άκρο. Στη συνέχεια, τοποθετούνται ράμματα  στο τελικό τμήμα του καταφυτικού τένοντα του δικεφάλου. Η περιοχή της αρχικής κατάφυσης στην κερκίδα, το κερκιδικό όγκωμα, προετοιμάζεται και ο τένοντας στερεώνεται πίσω στο οστό με κομβίο, κοχλία ή άγκυρα.

Εάν έχουν περάσει περισσότερες από τρεις ή τέσσερις εβδομάδες από τη ρήξη, ο χειρουργός θα πρέπει συνήθως να κάνει μια μεγαλύτερη τομή στο μπροστινό μέρος του αγκώνα. Επίσης, επειδή ο τένοντας θα έχει αποσυρθεί πιο πάνω στον βραχίονα, μπορεί να χρειαστεί ιστός μοσχεύματος προκειμένου να επανασυνδεθεί ο δικέφαλος μυς στο αρχικό σημείο προσάρτησής του στο κερκιδικό όγκωμα.

Συνήθως χρειάζεται έως και ένα χρόνο μετά την επέμβαση για να ανακάμψει πλήρως όσον αφορά τη δύναμη του μυός, ενώ ακόμη και με επιτυχή αποκατάσταση μπορεί να υπάρχει ακόμα κάποια υπολειπόμενη αδυναμία και δυσκαμψία.

Το χέρι σας μπορεί να είναι σε κηδεμόνα ή αρθρωτό (με γωνιόμετρο) νάρθηκα αγκώνα για 4 έως 6 εβδομάδες. Μπορεί επίσης να χρειαστείτε ένα φάκελο ανάρτησης για μια εβδομάδα περίπου. Μπορεί να αισθάνεστε κουρασμένοι και να έχετε κάποιο πόνο για αρκετές ημέρες. Το χέρι σας μπορεί να είναι πρησμένο, αλλά το πρήξιμο λογικά θα μειώνεται λίγο κάθε μέρα.

Θα χρειαστείτε αποκατάσταση με φυσικοθεραπεία. Αυτή θα ξεκινήσει μετά την αφαίρεση του νάρθηκα ή του αρθρωτού κηδεμόνα. Η αποκατάσταση διαρκεί συνήθως 2 μήνες. Χρειάζονται περίπου 3 έως 4 μήνες για να επουλωθεί ο δικέφαλος μυς σας.

Μπορεί να είστε σε θέση να κάνετε εύκολες καθημερινές δραστηριότητες σε 2 έως 3 εβδομάδες, αρκεί να μην χρησιμοποιείτε το τραυματισμένο χέρι σας. Οι περισσότεροι άνθρωποι που εργάζονται σε γραφείο μπορούν να επιστρέψουν στην εργασία τους σε 1 έως 2 εβδομάδες. Εάν σηκώνετε, σπρώχνετε ή τραβάτε φορτία στη δουλειά σας, μπορεί να χρειαστούν 3 έως 4 μήνες ή και περισσότερο για να μπορέσετε να επιστρέψετε στη δουλειά. Ο χρόνος ανάρρωσής σας εξαρτάται από τον τραυματισμό σας και από το πόσο καλά πηγαίνει η αποκατάστασή σας.

Αυτά αποτελούν μια γενική ιδέα για το πόσο χρόνο θα χρειαστείτε για να αναρρώσετε. Αλλά ως γνωστόν, κάθε άτομο αναρρώνει με διαφορετικό ρυθμό. Ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα για να βελτιωθείτε όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Οδηγίες αποθεραπείας

Πώς να φροντίσετε τον εαυτό σας στο σπίτι;

Δραστηριότητα

• Ξεκουραστείτε όταν αισθάνεστε κουρασμένοι. Ξαπλώστε οριζόντια και βάλτε 2 ή 3 μαξιλάρια κάτω από τον αγκώνα σας ώστε να είναι πάνω από το επίπεδο της καρδιάς σας.
• Να είστε δραστήριοι. Το περπάτημα είναι μια καλή επιλογή.
• Εάν έχετε νάρθηκα ή αρθρωτό κηδεμόνα, αφαιρέστε τον μόνο όταν ο γιατρός σας πει ότι είναι ασφαλές.
• Μην σηκώνετε τίποτα με το τραυματισμένο χέρι σας για 4 έως 6 εβδομάδες ή έως ότου ο γιατρός σας πει ότι είναι ασφαλές .
• Ρωτήστε το γιατρό σας πότε μπορείτε να οδηγείτε.
• Μπορείτε να κάνετε ντους 24 έως 48 ώρες μετά την επέμβαση, εφόσον δεν βρέξετε την τομή. Μην κάνετε μπάνιο για τις πρώτες 2 εβδομάδες ή μέχρι να σας πει ο γιατρός σας ότι είναι ασφαλές.

Διατροφή

• Μπορείτε να συνεχίσετε την κανονική σας διατροφή. Εάν το στομάχι σας είναι αναστατωμένο, δοκιμάστε ήπιες τροφές με χαμηλά λιπαρά, όπως απλό ρύζι, ψητό κοτόπουλο, τοστ και γιαούρτι.
• Εάν οι κενώσεις σας δεν είναι κανονικές αμέσως μετά την επέμβαση, προσπαθήστε να αποφύγετε τη δυσκοιλιότητα και την καταπόνηση. Πίνετε άφθονο νερό. Ο γιατρός σας μπορεί να σας προτείνει φυτικές ίνες, ένα μαλακτικό κοπράνων ή ένα ήπιο καθαρτικό.

Φάρμακα

• Ο γιατρός σας θα σας πει εάν και πότε μπορείτε να ξαναρχίσετε τα φάρμακά σας. Αυτός θα σας δώσει επίσης οδηγίες σχετικά με τη λήψη τυχόν νέων φαρμάκων.
• Εάν παίρνετε ασπιρίνη ή κάποιο άλλο αραιωτικό του αίματος (αντιπηκτικό), φροντίστε να μιλήσετε με το γιατρό σας. Αυτός θα σας πει εάν και πότε να αρχίσετε να παίρνετε ξανά αυτό το φάρμακο. Βεβαιωθείτε ότι καταλαβαίνετε ακριβώς τι θέλει να κάνετε ο γιατρός σας.
• Να είστε ασφαλείς με τα φάρμακα. Προσπαθήστε να ακολουθήσετε όλες τις οδηγίες για την ασφαλή λήψη τους.
• Εάν ο γιατρός σας έδωσε ένα συνταγογραφούμενο φάρμακο για τον πόνο, πάρτε το όπως σας έχει συνταγογραφηθεί.
• Εάν δεν παίρνετε ένα φάρμακο για τον πόνο με συνταγή, ρωτήστε το γιατρό σας εάν μπορείτε να πάρετε αυτό το φάρμακο.

Φροντίδα χειρουργικής τομής

• Εάν έχετε λωρίδες ταινίας (steri – strip) στην τομή που έκανε ο γιατρός (ενδοδερμική ραφή), αφήστε τις ταινίες για μια εβδομάδα ή μέχρι να πέσουν. Τα κανονικά ράμματα θα αφαιρεθούν σε 15 περίπου ημέρες.
• Κάνετε αλλαγή στην τομή κάθε 2 με 3 ημέρες περίπου με ιωδιούχο ποβιδόνη και φυσιολογικό ορό. Μην χρησιμοποιείτε οξυζενέ ή αλκοόλ καθώς μπορούν να επιβραδύνουν την επούλωση. Στεγνώστε καλά πριν την επίδεση.

Πάγος και ανύψωση

• Βάλτε πάγο ή μια κρύα συσκευασία στο χέρι σας για 10 έως 20 λεπτά τη φορά. Προσπαθήστε να το κάνετε αυτό κάθε 1 με 2 ώρες για τις επόμενες 3 ημέρες (όταν είστε ξύπνιοι) ή μέχρι να μειωθεί το πρήξιμο. Βάλτε ένα ύφασμα ανάμεσα στον πάγο και το δέρμα σας για την αποφυγή εγκαύματος από ψύχος.
• Στηρίξτε το χέρι σας σε ένα μαξιλάρι όταν το βάζετε πάγο ή όποτε ξαπλώνετε τις επόμενες 3 ημέρες. Προσπαθήστε να το κρατήσετε πάνω από το επίπεδο της καρδιάς σας. Αυτό θα βοηθήσει στη μείωση του οιδήματος.

Η μετέπειτα φροντίδα είναι βασικό μέρος της θεραπείας και της ασφάλειάς σας. Φροντίστε να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας για κάποιο θέμα που σας απασχολεί.