Αρθροπλαστική Ώμου

Ο ώμος είναι μια άρθρωση σφαίρας και της υποδοχής της. Η σφαίρα είναι το άνω μέρος του οστού του βραχίονα (βραχιόνιο) και ονομάζεται κεφαλή του βραχιονίου. Η υποδοχή είναι μικρότερη, αποτελεί μέρος της ωμοπλάτης και ονομάζεται ωμογλήνη. Η κεφαλή του βραχιονίου συγκρατείται στην ωμογλήνη από συνδέσμους και από τους τένοντες του στροφικού πετάλου. Οι μύες του στροφικού πετάλου ξεκινούν από την ωμοπλάτη και μετατρέπονται σε τένοντες που προσκολλώνται στην κεφαλή του βραχιονίου. Στη χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης της άρθρωσης του ώμου η κεφαλή αντικαθίσταται με μια μεταλλική σφαίρα προσαρτημένη σε ένα στέλεχος (στειλεός).

Το στέλεχος (στειλεός) εισάγεται μέσα στον αυλό του βραχιονίου. Μερικές φορές χρησιμοποιείται τσιμέντο για να κρατήσει το στειλεό στη θέση του. Η ωμογλήνη κάποιες φορές αντικαθίσταται με ένα πλαστικό κομμάτι που συνήθως στερεώνεται σε μια αυλάκωση της ωμογλήνης με τσιμέντο. Το εάν χρησιμοποιείται πρόθεση ωμογλήνης ή όχι (ημιαρθροπλαστική) εξαρτάται από το πόσο σοβαρή είναι η αρθρίτιδα στον ώμο και αν οι τένοντες του στροφικού πετάλου είναι άθικτοι.

Η επέμβαση διαρκεί περίπου δυόμιση ώρες συμπεριλαμβανομένου του χρόνου για να γίνει η αναισθησία. Η αναισθησία είναι συνήθως ένα γενικό αναισθητικό αν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τοπική αναισθησία για να μουδιάσει ολόκληρο το χέρι. Αυτό γίνεται μπλοκάροντας τα νεύρα καθώς βγαίνουν από τον αυχένα (υπερκλείδιο block). Οι περισσότεροι ασθενείς πρέπει να έχουν κριθεί ως υποψήφιοι για αυτή τη χειρουργική επέμβαση από τον ορθοπαιδικό τους πριν από την επέμβαση. Όλοι οι ασθενείς πρέπει να δώσουν μια μονάδα αίματος λίγες ημέρες πριν από την επέμβαση, η οποία σπανιότατα χρειάζεται σ’ αυτήν την επέμβαση.

Στους περισσότερους ασθενείς χορηγείται μια αντλία μορφίνης μετά την επέμβαση, ώστε να μπορούν να ελέγχουν το δικό τους φάρμακο για τον πόνο. Μετά από μια μέρα περίπου, οι περισσότεροι ασθενείς μεταβαίνουν στο παυσίπονο από το στόμα. Το χέρι θα είναι σε νάρθηκα, αλλά μπορεί να αφαιρεθεί για να γίνει φυσικοθεραπεία. Τα αντιβιοτικά χορηγούνται ενδοφλεβίως για μια ημέρα για την πρόληψη της μόλυνσης. Η φυσικοθεραπεία ξεκινά την επόμενη μέρα της επέμβασης και ξεκινά με την κίνηση των δακτύλων, του καρπού και του αγκώνα. Κάποια κίνηση του ώμου αρχίζει μέσα σε μια μέρα περίπου μετά την επέμβαση. Ο φυσικοθεραπευτής θα δείξει στον ασθενή ένα πρόγραμμα ασκήσεων που πρέπει να κάνει στο σπίτι. Οι περισσότεροι ασθενείς μένουν στο νοσοκομείο από 1 έως 2 ημέρες.

Οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται τουλάχιστον καθημερινά για να αποφευχθεί η δυσκαμψία. Θα πρέπει να χρησιμοποιείται κρυοθεραπεία με κρύα επιθέματα ή παγοκύστες για να μειώνεται το οίδημα και ο πόνος. Η τομή δεν πρέπει να βραχεί στο ντους, οπότε δεν συνιστώνται λουτρά για 2 εβδομάδες. Τα ράμματα αφαιρούνται 2 εβδομάδες μετά την επέμβαση. Η φυσικοθεραπεία σε ένα φυσικοθεραπευτήριο, ξεκινά επτά έως δέκα ημέρες μετά την επέμβαση και συνεχίζεται για αρκετές εβδομάδες. Ο γιατρός θα σας βλέπει στο ιατρείο κάθε λίγες εβδομάδες για μερικούς μήνες. Οι περισσότεροι ασθενείς δεν μπορούν να οδηγήσουν για τέσσερις έως έξι εβδομάδες.

Η επέμβαση αντικατάστασης ώμου είναι πολύ επιτυχημένη για την ανακούφιση από τον πόνο. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι πολύ ικανοποιημένοι με τον βαθμό ανακούφισης του πόνου. Ωστόσο, αυτές οι αντικαταστάσεις ώμων δεν είναι τέλειες και μπορεί να πονέσουν λίγο όταν αλλάζει ο καιρός ή αν είστε πολύ δραστήριοι.

Το εύρος της κίνησης και της λειτουργίας μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά με αυτή τη χειρουργική επέμβαση, αλλά το μέγεθος της αλλαγής είναι λιγότερο προβλέψιμο από την ανακούφιση από τον πόνο. Το πόσο αυξάνεται η κίνηση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως πόσο καιρό έχει χαθεί η κίνηση και αν οι τένοντες του στροφικού πετάλου είναι άθικτοι και λειτουργούν.

Οι περισσότεροι ασθενείς είναι πολύ ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα της χειρουργικής τους επέμβασης.

Ευτυχώς το ποσοστό επιπλοκών μετά την επέμβαση είναι μικρό (λιγότερο από πέντε τοις εκατό). Η μόλυνση προκαλεί ανησυχία, αλλά συμβαίνει σπάνια, καθώς χορηγούνται αντιβιοτικά για την πρόληψη της. Η βλάβη των νεύρων ή των αρτηριών είναι πολύ σπάνια. Δεδομένου ότι ο ώμος είναι μια άρθρωση σφαίρας και υποδοχής της, η σφαίρα μπορεί να μετακινηθεί έξω από την υποδοχή (εξαρθρωθεί). Και πάλι, αυτό είναι πολύ ασυνήθιστο. Τέλος, τα προθέματα της αρθροπλαστικής μπορεί να χαλαρώσουν από το οστό με την πάροδο του χρόνου, ειδικά εάν ο βραχίονας χρησιμοποιείται υπερβολικά. Μετά από δέκα χρόνια περίπου το 3 τοις εκατό των ώμων είναι χαλαροί, αλλά σπάνια χρειάζεται χειρουργική επέμβαση αναθεώρησης.

Η ανάστροφη πρόθεση μπορεί να τοποθετηθεί στη θέση της με βίδες στην πλευρά της ωμογλήνης που την συγκρατούν στο οστό της ωμοπλάτης. Στη συνέχεια, η σφαίρα βιδώνεται στην πλάκα που έχει προσαρτηθεί στην ωμογλήνη.

Το τμήμα της πρόθεσης που τοποθετείται στο οστό του βραχίονα στερεώνεται με τσιμέντο το οποίο συνδέει το μέταλλο στο οστό μέσα σε λίγα λεπτά. Κάποιες φορές τοποθετείται και χωρίς τσιμέντο, με ενσφήνωση. Στη συνέχεια, το πλαστικό τεμάχιο υποδοχής της σφαίρας εφαρμόζει με πίεση στο άνω άκρο του στειλεού και στερεώνεται με ασφάλεια καθώς κλειδώνει μέσα στο μεταλλικό κομμάτι. Αυτό επιτρέπει στην υποδοχή να περιστρέφεται πάνω στη σφαίρα, έτσι ώστε να μπορεί να αποκατασταθεί η κίνηση του ώμου. Οι μύες γύρω από τον ώμο βοηθούν επίσης στη διατήρηση της ανάστροφης πρόθεσης στη θέση της.

Μια τυπική ολική αρθροπλαστική ώμου εξαρτάται από την ακεραιότητα και καλή λειτουργία των μυών και των τενόντων γύρω από την άρθρωση του ώμου. Οι μύες εκφύονται από την ωμοπλάτη και μετατρέπονται σε τένοντες που καταφύονται στο βραχίονα. Αυτοί οι μύες και οι τένοντες τους λειτουργούν για να κινούν τον ώμο και μαζί ονομάζονται στροφικό (ή τενόντιο) πέταλο του ώμου. Όταν αυτοί οι τένοντες σχίζονται σε τέτοια έκταση, έτσι ώστε να μην προσκολλώνται πλέον στο οστό, ο ώμος δεν λειτουργεί κανονικά. Η απώλεια του στροφικού πετάλου μπορεί να προκαλέσει πόνο και επίσης απώλεια κίνησης. Μια κανονική αντικατάσταση ώμου έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί μόνο εάν αυτοί οι τένοντες είναι άθικτοι. Αντίθετα, μια ανάστροφη πρόσθεση έχει σχεδιαστεί για καταστάσεις όπου το στροφικό πέταλο έχει σχιστεί ή δυσλειτουργεί.

Ο κύριος λόγος για να εξετάσει κανείς την επιλογή της ανάστροφης αρθροπλαστικής είναι όταν υπάρχει αρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου και οι τένοντες του στροφικού πετάλου έχουν σχιστεί και αποκολληθεί από την κατάφυσή τους (μαζική ρήξη στροφικού πετάλου). Αυτή είναι η πιο κοινή χειρουργική ένδειξη για έναν ασθενή που θα χρειαστεί να κάνει ανάστροφη αρθροπλαστική. Σε αυτή την περίπτωση η εν λόγω επέμβαση θα δώσει στον ασθενή σημαντική ανακούφιση από τον πόνο και μπορεί επίσης να βοηθήσει με το εύρος κίνησης του ώμου. Ενώ το εύρος κίνησης μετά από μια ανάστροφη αρθροπλαστική μπορεί να μην είναι απολύτως φυσιολογικό, συνήθως βελτιώνεται σε σχέση με την κίνηση που χάθηκε προηγουμένως λόγω της αρθρίτιδας και του πόνου.

Ένας άλλος λόγος για να κάνετε ανάστροφη αρθροπλαστική είναι εάν οι τένοντες του στροφικού πετάλου είναι όλοι σχισμένοι και δεν μπορείτε να σηκώσετε το χέρι αρκετά ψηλά και να λειτουργήσει φυσιολογικά. Τυπικά σε αυτή την περίπτωση ο ώμος δεν είναι επώδυνος, αλλά η αδυναμία άρσης του χεριού είναι πολύ σοβαρή διαταραχή της λειτουργικότητάς μας  στην καθημερινή ζωή. Όταν ο ασθενής πηγαίνει να σηκώσει το χέρι, δημιουργείται μια προεξοχή στο μπροστινό μέρος του ώμου, και αυτό ονομάζεται μετανάστευση προς τα πάνω και έξω ή υπεξάρθρημα του ώμου. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο πόνος μπορεί να είναι ή να μην είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ανάστροφη αρθροπλαστική, αλλά ο κύριος λόγος για την αντικατάσταση είναι η ανάκτηση της κίνησης και της λειτουργικότητας.

Ο τρίτος πιο συνηθισμένος λόγος για ανάστροφη πρόθεση είναι εάν ο ώμος έχει ήδη αντικατασταθεί πριν από τη εποχή που έγινε διαθέσιμη η ανάστροφη πρόσθεση και ο ασθενής εξακολουθεί να έχει πόνο και απώλεια κίνησης. Μερικές φορές η κανονική αντικατάσταση ώμου τοποθετήθηκε για κάταγμα ή για σχισμένους τένοντες του στροφικού πετάλου και ο ώμος συνεχίζει να είναι επώδυνος. Σε αυτή την περίπτωση, εάν χρειάζεται ανάστροφη πρόθεση, η επέμβαση για την τοποθέτηση της ανάστροφης πρόθεσης είναι λίγο πιο περίπλοκη. Ο λόγος για αυτό είναι ότι η πρώτη, πιο παραδοσιακή αντικατάσταση ώμου πρέπει να αφαιρεθεί τη στιγμή της χειρουργικής επέμβασης ώστε να μπορεί η ανάστροφη στη συνέχεια να τοποθετηθεί στον ώμο.

Άλλοι λόγοι για να τοποθετηθεί μια ανάστροφη πρόθεση είναι ορισμένα κατάγματα της περιοχής του ώμου, ιδιαίτερα αυτά που αφορούν το εγγύς βραχιόνιο οστό, στο σημείο όπου η σφαίρα προσκολλάται στον άξονα του οστού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το οστό σπάει σε πολλά κομμάτια ή η κεφαλή μπορεί να χωριστεί σε πολλά μέρη.

Ο τελευταίος λόγος για την επιλογή μιας ανάστροφης πρόθεσης είναι λόγω ενός όγκου στο εγγύς βραχιόνιο οστό που περιλαμβάνει την περιοχή του άξονα του οστού (διάφυση) ή την ίδια την κεφαλή του βραχιονίου.

Η εμπειρία της χειρουργικής επέμβασης είναι πολύ παρόμοια με αυτή μιας κανονικής αντικατάστασης ώμου με μερικές παραλλαγές. Ο κύριος παράγοντας για την διάρκεια της αποθεραπείας είναι αν αυτή είναι η πρώτη αντικατάσταση για τον ώμο ή αν πρέπει να αφαιρεθεί μια παλιά πρόθεση κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Όταν γίνει αυτό, ονομάζεται  αναθεώρηση της αρθροπλαστικής και η αποκατάσταση μπορεί να είναι διαφορετική από την πρώτη φορά (που ονομάζεται πρωτογενής αρθροπλαστική).

Η χειρουργική επέμβαση γίνεται συνήθως με υπερκλείδιο μπλοκ νεύρων που ακολουθείται από γενική αναισθησία. Η τομή είναι στο μπροστινό μέρος του ώμου και η επέμβαση διαρκεί περίπου δύο με δυόμιση ώρες. Η μετεγχειρητική ανακούφιση από τον πόνο επιτυγχάνεται με παυσίπονα από το στόμα και ενδοφλεβίως εάν χρειάζεται. Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να αρχίσουν να κινούν τα δάχτυλα, τον καρπό και τον αγκώνα την επόμενη μέρα.

Το εάν η κίνηση του ώμου ξεκινά την ημέρα μετά την επέμβαση εξαρτάται από το πόσο καλά είναι στερεωμένα η πλάκα βάσης και η σφαίρα στην ωμογλήνη. Σε μια ανάστροφη πρόθεση υπάρχει κάποια εξάρτηση από την επούλωση των οστών γύρω από την πλάκα βάσης και τις βίδες. Ως αποτέλεσμα, η κίνηση του ώμου μπορεί να αποτραπεί για μερικές ημέρες έως μερικές εβδομάδες. Παρά αυτές τις προφυλάξεις, οι περισσότεροι ασθενείς επιτρέπεται να χρησιμοποιούν τα άνω άκρα τους για φαγητό, ανάγνωση ή χρήση πληκτρολογίου εντός λίγων ημερών μετά την επέμβαση. Το πόσο πολύ μπορεί ο ασθενής να σηκώσει το χέρι του εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και ο κάθε ασθενής είναι διαφορετικός. Το μέγεθος της κίνησης που επιτρέπεται στον ασθενή μετά την επέμβαση εξαρτάται επίσης από την ασφαλή ή όχι στερέωση των βιδών στο οστό κάτι που μπορεί να προσδιοριστεί από το χειρουργό κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Τέλος, η έκταση της κίνησης που ανακτάται μετά από αυτή τη χειρουργική επέμβαση, εξαρτάται καθοριστικά από το πόση κίνηση είχε ο ασθενής πριν από τη χειρουργική επέμβαση.

Οι περισσότεροι ασθενείς πρέπει να φροντίσουν για την εξασφάλιση μιας μονάδας αίματος πριν από τη χειρουργική επέμβαση, η οποία μπορεί να τους χορηγηθεί εάν χρειαστεί. Για την πρώτη αντικατάσταση αρθρώσεων, αίμα χορηγείται στον ασθενή συνήθως μόνο στο 10 έως 20% των περιπτώσεων. Για τις περιπτώσεις αναθεώρησης όπου η χειρουργική επέμβαση είναι μεγαλύτερη, σχεδόν το 80% των περιπτώσεων χρειάζεται μετάγγιση αίματος. Ομοίως, η διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης είναι μεγαλύτερη για περιπτώσεις αναθεώρησης (τρεις έως τέσσερεις ώρες) και ο χρόνος αποκατάστασης για την καλύτερη δυνατή λειτουργία του βραχίονα είναι μεγαλύτερος. Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν το χρόνο ανάρρωσης περιλαμβάνουν τη χρήση μοσχεύματος οστού (προσθήκη οστού όπου λείπει), τη σταθερότητα της προσθήκης αυτής και το πόσος χρόνος χρειάζεται για να πωρωθεί (κολλήσει) το οστό.

Η ανάστροφη πρόσθεση είναι εξαιρετική στο να παρέχει ανακούφιση από τον πόνο. Μελέτες από την Ευρώπη δείχνουν ότι περίπου το 85-90% των ασθενών που υποβάλλονται σε αυτή τη διαδικασία επιτυγχάνουν εξαιρετική ανακούφιση από τον πόνο. Ο βαθμός ανακούφισης του πόνου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον λόγο για τον οποίο έγινε η επέμβαση. Ο βαθμός ανακούφισης του πόνου για περιπτώσεις αναθεώρησης είναι λίγο χαμηλότερος από ό,τι για τις επεμβάσεις που γίνονται για πρώτη φορά, και αυτό πιστεύεται ότι οφείλεται στον σχηματισμό ουλής και στη μακροχρόνια βλάβη.

Η ανάστροφη πρόθεση θα πρέπει επίσης να επαναφέρει κάποιο εύρος κίνησης στον ώμο, αλλά ο βαθμός επαναφοράς δεν είναι τόσο προβλέψιμος όσο η ανακούφιση από τον πόνο. Οι περισσότεροι ασθενείς αποκτούν την ικανότητα να φτάσουν το χέρι τους στην κορυφή του κεφαλιού τους χωρίς να χρειάζεται να γείρουν το κεφάλι τους. Οι περισσότεροι ασθενείς επίσης, βλέπουν βελτίωση της κίνησης και προς άλλες κατευθύνσεις, αλλά εάν το στροφικό πέταλό τους έχει σχιστεί εντελώς, μπορεί να μην δουν βελτίωση στην ικανότητα τους να απλώνουν το χέρι στο πλάι μακριά από το σώμα (απαγωγή) ή στην έξω στροφή.

Τα ποσοστά μακροπρόθεσμης επιβίωσης (δηλαδή, πόσο καιρό μπορεί να παραμείνει στον ώμο πριν αρχίσει να χαλαρώνει και να χρειαστεί να υποβληθεί σε νέα επέμβαση) της ανάστροφης πρόσθεσης είναι αρκετά ευνοϊκά. Η ανάστροφη πρόθεση χρησιμοποιείται στη Γαλλία από τη δεκαετία του 1980 αλλά εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Απρίλιο του 2004. Η εμπειρία των χειρουργών ώμου και των ασθενών από την Ευρώπη δείχνει ότι η πρόθεση μπορεί να διατηρηθεί για 15 χρόνια περίπου στο 90% των περιπτώσεων.

Οι επιπλοκές αυτής της επέμβασης είναι παρόμοιες με εκείνες της αρθροπλαστικής οποιασδήποτε άρθρωσης στο σώμα.

Η πιο κοινή επιπλοκή είναι ότι το τμήμα της πρόθεσης του βραχίονα (η υποδοχή) μπορεί να αποσπαστεί από τη σφαίρα (το τμήμα της ωμοπλάτης) και η πρόθεση να εξαρθρωθεί. Ουσιαστικά τα δύο μέρη της πρόθεσης δεν συνδέονται πια. Αυτή η επιπλοκή είναι πιο συχνή στην ανάστροφη πρόσθεση παρά στις κανονικές αντικαταστάσεις ώμου (ολική ή ημιαρθροπλαστική του ώμου). Ευτυχώς μπορεί να αντιμετωπιστεί συνήθως τοποθετώντας το χέρι πίσω στη σωστή θέση και ακινητοποιώντας το χέρι για κάποιο χρονικό διάστημα. Εάν η πρόθεση συνεχίσει να εξαρθρώνεται, μερικές φορές χρειάζεται περαιτέρω χειρουργική παρέμβαση για να διορθωθεί το πρόβλημα.

Η δεύτερη πιο συχνή επιπλοκή που προκαλεί ανησυχία μετά από μια ανάστροφη αρθροπλαστική είναι η μόλυνση. Αυτό συμβαίνει σπάνια, αλλά αν συμβεί μπορεί να είναι απογοητευτικό τόσο για τον ασθενή όσο και για τον γιατρό. Μερικές φορές η μόλυνση μπορεί να ελεγχθεί με χειρουργική επέμβαση για την έκπλυση της άρθρωσης και με αντιβιοτικά. Εάν η λοίμωξη γίνει χρόνια παρά τη θεραπεία, τότε υπάρχουν επιλογές για την καταπολέμηση της λοίμωξης, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό περιλαμβάνουν περαιτέρω χειρουργική επέμβαση.

Μια άλλη επιπλοκή αυτής της πρόθεσης είναι ότι το τμήμα του βραχίονα μπορεί να έρθει σε επαφή με το οστό της ωμοπλάτης σε ορισμένες θέσεις (πρόσκρουση – impingement). Αυτή η επαφή μπορεί να δημιουργήσει μια αυλάκωση στο οστό της ωμοπλάτης που συνήθως δεν είναι επώδυνη. Συνήθως αυτή η επιπλοκή δεν απαιτεί περαιτέρω χειρουργική επέμβαση και μπορεί να ελεγχθεί με αποφυγή των θέσεων του χεριού που το προκαλεί καθώς και με φαρμακευτική αγωγή.

Άλλες επιπλοκές είναι πολύ ασυνήθιστες, και σπάνια μπορούν να παρατηρηθούν με αυτήν την πρόθεση αλλά και με τις κανονικές αντικαταστάσεις ώμου. Αυτά περιλαμβάνουν μυρμήγκιασμα, μούδιασμα και αδυναμία εάν τα νεύρα του βραχίονα τεντωθούν κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Ο τραυματισμός των αιμοφόρων αγγείων είναι εξαιρετικά σπάνιος, αλλά μπορεί να συμβεί ιδιαίτερα όταν υπάρχουν πολλές ουλές όταν ο ασθενής έχει υποβληθεί προηγουμένως σε πολλαπλές επεμβάσεις. Πρόβλημα με ιατρικές καταστάσεις, όπως θρόμβοι αίματος στα πόδια (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση) που μπορεί να αποκολληθούν και να μεταφερθούν στους πνεύμονες (πνευμονική εμβολή), καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά, φαρμακευτικές αντιδράσεις ή αντιδράσεις στην αναισθησία μπορεί να εμφανιστούν με οποιαδήποτε επέμβαση, αλλά από την εμπειρία μας αυτά είναι πολύ σπάνια μετά από μια χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ώμου.

Υπάρχουν μόνο λίγες περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να εμφυτευθεί μια ανάστροφη πρόθεση. Μια περίπτωση είναι εάν το οστό της υποδοχής (της ωμοπλάτης) έχει φθαρεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην μπορεί η πλάκα βάσης της πρόθεσης να στερεωθεί με βίδες στο οστό. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προστεθεί οστικό μόσχευμα τη στιγμή της χειρουργικής επέμβασης που καθιστά δυνατή την τοποθέτηση της πλάκας βάσης και των βιδών, ή μπορεί μόνο να προστεθεί οστικό μόσχευμα, για να επιτραπεί η τοποθέτηση της πλάκας βάσης σε μεταγενέστερη ημερομηνία.

Επίσης, οι ασθενείς με συνεχιζόμενη λοίμωξη στον ώμο δεν πρέπει να είναι υποψήφιοι για την τοποθέτηση μιας ανάστροφης πρόθεσης ώμου. Ωστόσο, εάν η λοίμωξη μπορεί να εξαλειφθεί, τότε μπορεί να τοποθετηθεί μια πρόθεση. Κάθε φορά που επιχειρείται αρθροπλαστική σε ώμο που είχε προηγούμενη λοίμωξη, το ποσοστό μετεγχειρητικής μόλυνσης είναι υψηλότερο από ό,τι αν ο ώμος δεν είχε ποτέ μόλυνση. Αυτό θα πρέπει να συζητηθεί λεπτομερώς με το γιατρό σας πριν προχωρήσετε σ’ αυτή τη χειρουργική επέμβαση.