Εκτινασσόμενος Δάκτυλος (Trigger Finger)

Η γενεσιουργός αιτία του εκτινασσόμενου δάκτυλου είναι άγνωστη. Υπάρχουν βέβαια κάποιοι παράγοντες που συντείνουν στην εμφάνισή του.

• Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος είναι συχνότερος στις γυναίκες από τους άντρες.
• Η συχνότητα εμφάνισής του είναι μεγαλύτερη στις ηλικίες μεταξύ 40 και 60 έτη.
• Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος εμφανίζεται συχνότερα σε ανθρώπους που νοσούν από συγκεκριμένες παθολογίες, όπως ο διαβήτης ή η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
• Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος μπορεί να εμφανιστεί μετά από υπέρχρηση του χεριού και των δακτύλων.

Συνήθως τα συμπτώματα του εκτινασσόμενου δακτύλου δεν συνδέονται με κάποιο τραυματισμό, αλλά είναι σύνηθες να ακολουθούν μια περίοδο έντονης χρήσης του χεριού και των δακτύλων. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Μία επώδυνη διόγκωση στην παλάμη σας
• Οίδημα
• Αίσθημα παγίδευσης και απελευθέρωσης κατά την κίνηση του δακτύλου σας ή του αντίχειρά σας
• Πόνος κατά την κάμψη ή έκταση του δακτύλου σας

Η δυσκαμψία και η παγίδευση τείνουν να χειροτερεύουν μετά από περιόδους ακινησίας, όπως όταν ξυπνάτε το πρωί. Εφόσον αρχίσετε να κινείτε τα δάκτυλά σας τόσο πιο ευκίνητα θα γίνονται.

Κάποιες φορές, όταν ο τένοντας απελευθερώνεται δίνει παρόμοιο αίσθημα με το εξάρθρημα μιας άρθρωσης. Σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις το δάκτυλο μπορεί να μην ανοίγει ούτε και με άσκηση μεγάλης δύναμης. Τέλος είναι δυνατόν περισσότερα του ενός δάκτυλα να έχουν προσβληθεί ταυτόχρονα.

Ο ιατρός σας θα διαγνώσει τη συγκεκριμένη παθολογία μιλώντας μαζί σας και εξετάζοντας το δάκτυλό σας. Άλλες εξετάσεις ή ακτινογραφίες δεν χρειάζονται.

• Ανάπαυση
• Εάν τα συμπτώματα είναι ήπια, η ανάπαυση των δακτύλων σας μπορεί να λύσουν το πρόβλημα.
• Ο ιατρός σας μπορεί να σας συστήσει ένα νάρθηκα που θα κρατάει το δάκτυλό σας σε μια ουδέτερη θέση ανάπαυσης.

Φαρμακευτική αγωγή

Η φαρμακευτική αγωγή με παυσίπονα ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του πόνου αν υπάρχει.

Ενέσεις Στεροειδών

Ο ιατρός σας μπορεί να επιλέξει να πραγματοποιήσει έγχυση κορτικοστεροειδούς (κορτιζόνη) – ενός ισχυρού αντιφλεγμονώδους – μέσα στο έλυτρο του τένοντα.

Σε μερικές περιπτώσεις, το πρόβλημα βελτιώνεται παροδικά και μπορεί να χρειαστεί και δεύτερη έγχυση. Εάν δύο εγχύσεις δεν καταφέρουν να λύσουν το πρόβλημα, η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται. Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι είναι τεχνικά εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί το σωστό σημείο έγχυσης, ενώ δεν πρέπει να παραβλεφθούν οι ανεπιθύμητες ενέργειες μιας ενδοτενόντιας έγχυσης κορτιζόνης.

 Οι ενέσεις δεν είναι πιθανόν να παρέχουν μόνιμο αποτέλεσμα εάν ο εκτινασσόμενος δάκτυλος είχε εμφανιστεί από καιρού και πολύ περισσότερο εάν συνοδεύεται από άλλες παθολογικές καταστάσεις όπως ο διαβήτης.

Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος δεν είναι μια επικίνδυνη κατάσταση. Η απόφαση να κάνει κάποιος χειρουργείο είναι προσωπική και βασίζεται στο κατά πόσο ενοχλητικά είναι τα συμπτώματα και εάν η συντηρητική θεραπεία ήταν αποτυχημένη. Εάν όμως το δάκτυλό σας παραμένει παγιδευμένο σε κάμψη, η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται για την αποφυγή μιας μόνιμης δυσκαμψίας.

Χειρουργική θεραπεία

Ο στόχος της χειρουργικής αντιμετώπισης είναι η διάνοιξη του ελύτρου ώστε ο τένοντας να γλιστράει ελεύθερα εντός του. Η επέμβαση γίνεται με τοπική εγχυση αναισθητικού και δεν απαιτεί την παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο, τουλάχιστον στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων.

Η επέμβαση γίνεται μέσω μιας πολύ μικρής τομής στην παλάμη και διατέμνεται με το νυστέρι η οροφή του ελύτρου με αποτέλεσμα να αίρονται τα σημεία πίεσής του. Κατόπιν αυτού ο τένοντας έχει πολύ χώρο για να ολισθαίνει χωρίς εμπόδια μέσα στο έλυτρό του.

Κατά την επέμβαση το έλυτρο του τένοντα διανοίγεται.

• Ατελής έκταση — εξαιτίας της συνεχιζόμενης τάσης του τένοντα πέραν της περιοχής που ελευθερώθηκε
• Παραμονή του triggering φαινομένου —εξαιτίας της ατελούς απελευθέρωσης του πρώτου μέρους του ελύτρου
• Σχηματισμός χορδής — εξαιτίας εκτεταμένης διάνοιξης του ελύτρου
• Φλεγμονή

• Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να κινήσουν τα δάκτυλά τους αμέσως μετά την επέμβαση.
• Είναι σύνηθες να εμφανίσετε οίδημα και ελαφρύ πόνο, που αντιμετωπίζεται εύκολα κρατώντας το χέρι σας πάνω απ’ το επίπεδο της καρδιάς.
• Η ανάρρωση είναι πλήρης εντός 2 με 3 εβδομάδων, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις όπου το οίδημα και η δυσκαμψία μπορεί να παραμείνουν για 3 με 4 μήνες.

Εάν το δάκτυλο σας ήταν εξαιρετικά δύσκαμπτο πριν το χειρουργείο, η φυσικοθεραπεία και οι ασκήσεις δακτύλων θα βοηθήσουν στην χαλάρωση της δυσκαμψίας.