Ρήξη Στροφικού Πετάλου του Ώμου

Όταν ένας ή περισσότεροι από τους τένοντες του στροφικού πετάλου ραγούν, πλέον δεν προσφύονται πλήρως στην κεφαλή του βραχιονίου. Αν και οι περισσότερες ρήξεις αφορούν τον υπερακάνθιο, και άλλες περιοχές του πετάλου μπορεί να υποστούν ρήξεις.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια ρήξη ξεκινάει με φθορά (ξέφτισμα) του τένοντα. Καθώς η βλάβη εξελίσσεται, μπορεί ο τένοντας να ραγεί πλήρως, συνήθως με κάποιο ερέθισμα όπως π.χ. όταν σηκώνετε κάποιο βαρύ αντικείμενο.

Ρήξη μερικού πάχους. Περιγράφεται και ως μερική ρήξη. Σ’ αυτό τον τύπο ρήξης ο ιστός έχει υποστεί βλάβη χωρίς όμως να έχει διασχισθεί πλήρως.
Ρήξη ολικού πάχους. Πολλές φορές μιλάμε για αυτόν με τον όρο πλήρης ρήξη. Ο τένοντας χωρίζεται σε δύο μέρη, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ο τένοντας αποκολλάται από την πρόσφυσή του στην κεφαλή του βραχιονίου. Όταν έχουμε πλήρη ρήξη ουσιαστικά μιλάμε για μια τρύπα στον τένοντα και όταν αυτή αγνοηθεί εξελίσσεται σε μέγεθος και μιλάμε πλέον για μαζική ρήξη του στροφικού πετάλου.

 Υπάρχουν δύο κύριες αιτίες για να συμβεί μια ρήξη στο στροφικό πέταλο του ώμου: ο τραυματισμός και η εκφύλιση.

Οξεία ρήξη

Εάν πέσετε με προτεταμένο το άνω άκρο σας ή αν σηκώσετε απότομα κάποιο βαρύ αντικείμενο μπορεί να προκαλέσετε ρήξη στο στροφικό πέταλο του ώμου σας. Αυτός ο τύπος ρήξης επίσης, μπορεί να συμβεί και με άλλους τραυματισμούς της περιοχής του ώμου όπως με κάταγμα της κλείδας ή με εξάρθρημα του ώμου.

Εκφυλιστική ρήξη

Οι περισσότερες από τις ρήξεις του στροφικού πετάλου είναι αποτέλεσμα φθοράς του τένοντα (εκφύλιση), η οποία συμβαίνει αργά καθώς περνάει ο χρόνος. Η εκφύλιση συμβαίνει φυσιολογικά καθώς μεγαλώνουμε σε ηλικία. Ακόμη, οι ρήξεις του στροφικού πετάλου είναι συχνότερες στο επικρατούν άκρο. Εάν έχετε μια ρήξη στροφικού πετάλου στον ένα ώμο σας, είναι αυξημένες οι πιθανότητες να έχετε ρήξη και στον αντίθετο ώμο σας – ακόμη και αν δεν αισθάνεστε κάποιο πόνο.
Αρκετοί είναι οι παράγοντες που μπορεί να συνδράμουν στην ανάπτυξη μιας εκφυλιστικής (ή χρόνιας) ρήξης του στροφικού πετάλου.

Επαναλαμβανόμενη καταπόνηση. Όταν επαναλαμβάνεις τις ίδιες κινήσεις του ώμου σας ξανά και ξανά, καταπονούνται τα ίδια σημεία των μυών και των τενόντων του στροφικού πετάλου. Το τένις, το βόλεϊ και η άρση βαρών είναι παραδείγματα αθλημάτων που μπορούν να σας βάλουν σε κίνδυνο για ρήξη στροφικού πετάλου από υπέρχρηση. Εκτός από αθλήματα υπάρχουν και πολλές εργασίες με επαναλαμβανόμενες κινήσεις πάνω από το οριζόντιο επίπεδο, που μπορεί να προκαλέσουν επίσης ρήξεις από υπέρχρηση.
Ελάττωση αιματικής παροχής. Καθώς μεγαλώνουμε, η αιματική παροχή στους τένοντες του στροφικού πετάλου ελαττώνεται. Χωρίς επαρκή αιματική παροχή, η φυσική ικανότητα του οργανισμού μας να επουλώνει μια βλάβη στον τένοντα παραβλάπτεται, με αποτέλεσμα η ρήξη του τένοντα να είναι αναπόφευκτη.
Οστεόφυτα. Καθώς μεγαλώνουμε, είναι δυνατόν να αναπτυχθούν οστεόφυτα (οστικές προεκβολές) στην κάτω επιφάνεια του ακρωμίου. Καθώς λοιπόν σηκώνουμε το χέρι μας ο τένοντας του στροφικού πετάλου τρίβεται στα οστεόφυτα. Αυτή η παθολογία λέγεται υπακρωμιακή πρόσκρουση, και με την πάροδο των ετών αδυνατίζουν τον τένοντα, αυξάνοντας τις πιθανότητες να υποστεί ρήξη

Καθώς η πλειονότητα των ρήξεων του στροφικού πετάλου συμβαίνουν εξαιτίας φυσιολογικής φθοράς (εκφύλιση) που συμβαίνει λόγω ηλικίας, οι έχοντες ηλικία άνω των 40 βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

Οι εργαζόμενοι σε εργασίες που απαιτούν επαναλαμβανόμενη άρση βάρους ή δραστηριότητα πάνω απ’ το κεφάλι (ζωγράφοι, μαραγκοί κ.λ.π.), αλλά και αθλητές του τένις ή του βόλεϊ είναι πολύ περισσότερο ευάλωτοι σε ρήξεις από υπέρχρηση.

Οι ρήξεις από υπέρχρηση σε νέους ασθενείς αφορά αθλητές ή εργαζόμενους με επαναλαμβανόμενη χρήση του άνω άκρου πάνω από το οριζόντιο επίπεδο. Όλες οι υπόλοιπες ρήξεις σε νέους ασθενείς αφορούν τραυματισμούς, όπως πτώσεις.

Τα συνηθέστερα συμπτώματα της ρήξης του στροφικού πετάλου περιλαμβάνουν:

• Πόνος αναπαύσεως ή τη νύκτα, ιδιαίτερα αν ξαπλώνετε στο πάσχον πλευρό
• Πόνος κατά την ανύψωση, το κατέβασμα ή συγκεκριμένες κινήσεις του άκρου
• Αδυναμία του βραχίονα κατά την ανάταση ή τις στροφές
• Κρηγμός ή αίσθηση νυγμών στον ώμο και σε συγκεκριμένες κινήσεις του άκρου

Οι ρήξεις που συμβαίνουν οξέως σαν συνέπεια ενός τραυματισμού, όπως πτώση, συνήθως προκαλούν έντονο πόνο. Μπορεί να συνοδεύονται με αίσθημα υποχώρησης του τένοντα στον ώμο καθώς και με οξεία αδυναμία

Οι ρήξεις που αναπτύσσονται αργά λόγω υπέρχρησης, προκαλούν επίσης πόνο και αδυναμία στο βραχίονα. Ο πόνος μπορεί να συμβαίνει όταν ανυψώνετε το χέρι σας στο πλάι (απαγωγή), ή όταν το χαμηλώνετε από ανυψωμένη θέση και μπορεί να αντανακλά σε όλο το μήκος του. Αρχικά ο πόνος μπορεί να είναι ήπιος και να συναντάται μόνο όταν σηκώνετε το βραχίονά σας πάνω από το οριζόντιο επίπεδο. Τότε ο πόνος μπορεί να αναχαιτιστεί και με απλά παυσίπονα, όπως η ασπιρίνη ή η παρακεταμόλη (Depon).

Με την πάροδο του χρόνου όμως, ο πόνος γίνεται αισθητός και κατά την ξεκούραση, ενώ δεν υποχωρεί πλέον με τα απλά παυσίπονα. Τις νύχτες μπορεί να σας ξυπνάει, ιδίως όταν ξαπλώνετε στον πάσχοντα ώμο. Η αδυναμία και ο πόνος πλέον μπορεί να συναντώνται και σε καθημερινές δραστηριότητες όπως το χτένισμα ή το ξεκούμπωμα του στηθόδεσμου και να τις καθιστούν δυσχερείς.

Ο ιατρός σας θα εξετάσει τον ώμο σας αφού έχετε συζητήσει το ιστορικό και τα συμπτώματά σας. Θα ελέγξει που υπάρχει ευαισθησία ή αν υπάρχει κάποια δυσμορφία. Για να μετρήσει το εύρος κίνησης του ώμου σας, θα κινήσει το άκρο σας σε αρκετές διαφορετικές διευθύνσεις. Επίσης θα ελέγξει την ισχύ του βραχίονά σας.

Ο ιατρός σας θα ψάξει και για άλλα προβλήματα με παρόμοια συμπτώματα στον ώμο σας. Πιθανά να εξετάσει τον αυχένα σας για να αποκλείσει μια πίεση νεύρου με αντανάκλαση του πόνου στον ώμο ή θα αποκλείσει την πιθανότητα ύπαρξης άλλων παθολογιών του ώμου όπως η αρθρίτιδα.

Άλλες εξετάσεις που μπορεί να βοηθήσουν τον ιατρό σας να επιβεβαιώσει τη διάγνωση του περιλαμβάνουν:

Ακτινογραφίες. Καθώς οι ακτινογραφίες δεν απεικονίζουν τους μαλακούς ιστούς όπως το στροφικό πέταλο, συνήθως χαρακτηρίζονται φυσιολογικές ή απεικονίζουν κάποιο μικρό οστεόφυτο ή επασβέστωση. Μια ειδική λήψη, η ΄΄λήψη εξόδου΄΄ μπορεί να καταδείξει ένα μικρό οστεόφυτο στο πρόσθιοάκροτου ακρωμίου, υπεύθυνο για προστριβή.

Μαγνητική Τομογραφία (MRI) και υπέρηχος. Αυτές οι απεικονιστικές μέθοδοι απεικονίζουν με μεγαλύτερη ακρίβεια παθολογικές καταστάσεις των μαλακών μορίων, όπως των τενόντων του στροφικού πετάλου. Μπορούν να καταδείξουν τη ρήξη, όπως και την ακριβή θέση της ή το μέγεθός της. Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να δώσει στον ιατρό σας μια καλύτερη ιδέα για το αν η ρήξη είναι παλιά ή νέα, αξιολογώντας την ποιότητα των μυών του στροφικού πετάλου.

Εάν έχετε μια διαγνωσμένη ρήξη του στροφικού πετάλου του ώμου σας και συνεχίζετε να χρησιμοποιείται το άκρο σας, πιθανά θα προκαλέσετε μεγαλύτερη ζημιά καθώς η ρήξη μπορεί να μεγαλώσει προϊόντος του χρόνου.

Ο χρόνιος πόνος στον ώμο και το βραχίονά σας, είναι μια καλή αιτία για να επισκεφθείτε τον ιατρό σας. Μια πρώιμη αντιμετώπιση θα ανασχέσει την επιδείνωση των συμπτωμάτων σας και θα σας επιτρέψει να επιστρέψετε στη φυσιολογική σας ζωή πολύ γρηγορότερα.

Οι στόχοι της θεραπείας είναι η ελάττωση του πόνου και η αποκατάσταση της λειτουργικότητας. Ο ιατρός σας, κατά τον σχεδιασμό του πλάνου αντιμετώπισής σας θα λάβει υπόψη του την ηλικία σας, το επίπεδο δραστηριότητάς σας, και την κατάσταση της υγείας σας εν γένει.

Καθώς δεν υπάρχει απόδειξη καλύτερων αποτελεσμάτων όταν η χειρουργική αντιμετώπιση γίνεται κοντά στο χρόνο του τραυματισμού παρά μακριά από αυτόν, πολλοί ιατροί αρχικά εφαρμόζουν συντηρητική θεραπεία για τις ρήξεις του τενοντίου πετάλου.

Συντηρητική Θεραπεία

Περίπου στο 50% των ασθενών η συντηρητική θεραπεία ανακουφίζει απ τον πόνο και βελτιώνει τη λειτουργικότητα του ώμου. Η δύναμη στον ώμο, ωστόσο, δεν βελτιώνεται χωρίς χειρουργική επέμβαση.

• Ανάπαυση. Ο ιατρός σας ίσως σας συμβουλεύσει ανάπαυση ή τροποποίηση των δραστηριοτήτων σας (π.χ. αποφυγή δραστηριοτήτων με το άκρο πάνω από το κεφάλι). Μπορεί να σας συστήσει και κάποιον φάκελο ανάρτησης για το πάσχον άκρο.
• Μη-στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα. Απλά αλλά και πιο μοντέρνα αντιφλεγμονώδη σκευάσματα αντιμετωπίζουν επιτυχώς τον πόνο και το οίδημα.
• Φυσικοθεραπεία. Ο φυσικοθεραπευτής αρχικά θα εστιάσει στην αποκατάσταση της φυσιολογικής κίνησης του ώμου σας. Οι διατατικές ασκήσεις που βελτιώνουν το εύρος κίνησης είναι πολύ επωφελείς. Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών που κρατούν σταθερό τον ώμο σας, ανακουφίζουν απ’ τον πόνο και προστατεύουν από περαιτέρω τραυματισμό. Εάν αντιμετωπίζετε δυσκολία στο να φτάσετε με το χέρι σας την πλάτη σας, ίσως έχει αναπτυχθεί σύμφυση στον οπίσθιο θύλακο του ώμου σας, οπότε ασκήσεις που διατείνουν στοχευμένα τον οπίσθιο θύλακο είναι πολύ αποτελεσματικές στην ανακούφιση από τον πόνο.

• Έγχυση στεροειδούς. Εάν οι παραπάνω τρόποι αντιμετώπισης δεν καταφέρουν να ανακουφίσουν τον πόνο σας, μια έγχυση μείγματος τοπικού αναισθητικού και κορτιζόνης μπορεί να αποτελέσει μια άλλη θεραπευτική προσέγγιση. Η κορτιζόνη αποτελεί ένα ισχυρό αντιφλεγμονώδες φάρμακο, οπότε η έγχυσή της στον ορογόνο θύλακο κάτω από το ακρώμιο μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο.

Το κύριο πλεονέκτημα της συντηρητικής θεραπείας είναι ότι έτσι αποφεύγονται οι κίνδυνοι μιας χειρουργικής επέμβασης, όπως:

• Φλεγμονή
• Μόνιμη δυσκαμψία
• Επιπλοκές της αναισθησίας
• Κάποιες φορές μεγάλος χρόνος αποκατάστασης

Τα μειονεκτήματα της συντηρητικής θεραπείας είναι:

• Δεν βελτιώνεται η μυϊκή ισχύς
• Το μέγεθος της ρήξης μπορεί να μεγαλώσει συν τω χρόνω
• Μεγάλος περιορισμός των δραστηριοτήτων.

Χειρουργική Θεραπεία

Όταν τα συντηρητικά μέσα δεν αποδίδουν στην ανακούφιση από τον πόνο, μπορεί να σας προταθεί η χειρουργική θεραπεία. Ο συνεχιζόμενος πόνος είναι η κύρια ένδειξη για χειρουργείο. Μια άλλη ένδειξη για χειρουργείο είναι η ενεργητικότητα του ασθενούς και η ανάγκη του για χρήση των άνω άκρων του πάνω από το κεφάλι του για εργασία ή για άθληση.

Άλλες ενδείξεις ότι ένα χειρουργείο θα ήταν ωφέλιμο για εσάς αποτελούν τα:

• Τα συμπτώματά σας έχουν διάρκεια 6 έως 12 μήνες Έχετε μία μεγάλη ρήξη (πάνω από 3 εκ.)
• Εμφανίζετε σημαντική αδυναμία και απώλεια λειτουργικότητας του ώμου σας
• Η ρήξη σας οφείλεται σε πρόσφατο, οξύ τραυματισμό

Η χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση της ρήξης περιλαμβάνει τις περισσότερες φορές την επανακαθήλωση του τένοντα στην ανατομική του θέση (δηλ. την κεφαλή του βραχιονίου). Υπάρχουν βέβαια και άλλες τεχνικές ανακατασκευής και επιδιόρθωσης της ρήξης του τένοντα εκτός αυτής, τις οποίες θα αναλύσει ο ορθοπαιδικός χειρουργός σας, προκειμένου να αποφασίσετε ποια από αυτές είναι η καταλληλότερη για να καλύψει τις προσωπικές σας ανάγκες.

Επιλογές χειρουργικής θεραπείας

Υπάρχουν μερικές επιλογές στην αντιμετώπιση μιας ρήξης στροφικού πετάλου του ώμου. Οι εξελίξεις στις χειρουργικές τεχνικές αντιμετώπισης του στροφικού πετάλου περιλαμβάνουν τις τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας. Ενώ όλες οι διαθέσιμες μέθοδοι αντιμετώπισης μιας ρήξης έχουν συγκεκριμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα (που θα σας εξηγήσει ο χειρουργός σας), όλες έχουν τον ίδιο στόχο: την αποκατάσταση και επούλωση του τένοντα που έχει ραγεί.

Ο τύπος της επέμβασης που θα επιλεγεί εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες, οι οποίοι περιλαμβάνουν την εμπειρία του χειρουργού σας και την εξοικείωσή του με τη κάθε μέθοδο, από το μέγεθος της ρήξης, την ιδιαίτερη ανατομία σας και κυρίως την ποιότητα του τενόντιου ιστού και του οστού (εκφύλιση ή τραυματισμός) και τις συνυπάρχουσες παθολογίες του ώμου.

Κάποιες χειρουργικές επεμβάσεις μπορούν να διεξαχθούν σε βάση μονοήμερης νοσηλείας (ODC), δηλαδή δεν απαιτούν την παραμονή σας τη νύχτα στο νοσοκομείο. Αυτό είναι κάτι που θα συζητήσετε με το χειρουργό σας, για να δείτε αν μπορεί να εφαρμοστεί και με εσάς.

Εκτός από τη ρήξη του στροφικού πετάλου μπορεί να έχετε και άλλα προβλήματα στον ώμο σας, όπως οστεοαρθρίτιδα, οστεόφυτα, ρήξεις σε άλλα σημεία, σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής. Έτσι κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρουργός σας μπορεί να διευθετήσει και τα επιπλέον προβλήματα που μπορεί να συναντήσει.

Οι 3 τεχνικές που χρησιμοποιούνται περισσότερο είναι η παραδοσιακή ανοικτή μέθοδος, η αρθροσκοπική και η mini-open μέθοδος. Εν κατακλείδι, να έχετε υπόψη σας ότι οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε αυτές τις επεμβάσεις τις έχουν αξιολογήσει και κατατάξει εξίσου όσον αφορά τον πόνο, την βελτίωση της ισχύος και την συνολική ικανοποίηση από αυτές.

Ανοικτή μέθοδος

Η παραδοσιακή ανοικτή μέθοδος (χειρουργική τομή αρκετών εκατοστών), συχνά είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση μιας σύνθετης ή πολύ μεγάλης ρήξης. Ο χειρουργός σας θα τοποθετήσει την τομή του στην πρόσθια επιφάνεια του ώμου και θα αποσπάσει τον δελτοειδή μυ, ώστε να αποκτήσει καλύτερη όραση και πρόσβαση στο στροφικό πέταλο.

Κατά τη διάρκεια μιας ανοικτής μεθόδου, ο χειρουργός σας συνήθως απομακρύνει τα υπάρχοντα οστεόφυτα από την κάτω επιφάνεια του ακρωμίου (η διαδικασία αυτή ονομάζεται ακρωμιοπλαστική). Η ανοικτή λοιπόν μέθοδος, μπορεί να αποτελέσει μια καλή επιλογή όταν η ρήξη είναι μεγάλη ή σύνθετη ή εάν θα χρειαστεί επιπλέον ανακατασκευή (π.χ. τενοντομεταφορά).

Η ανοικτή μέθοδος ήταν η πρώτη μέθοδος που περιγράφηκε για την αντιμετώπιση των ρήξεων του στροφικού πετάλου του ώμου. Με την πάροδο των ετών φυσικά, η εξέλιξη της ιατροτεχνολογίας και η απόκτηση εμπειρίας από τους χειρουργούς οδήγησε σε λιγότερο επεμβατικές μεθόδους.

Αρθροσκοπική μέθοδος

Κατά τη διάρκεια της αρθροσκόπησης, ο χειρουργός σας εισάγει μια μικρή κάμερα, που ονομάζεται αρθροσκόπιο, μέσα στον ώμο σας. Η κάμερα προβάλει βίντεο σε μία οθόνη και ο χειρουργός σας καθοδηγείται από τις εικόνες αυτές για να εισάγει μικροσκοπικά εργαλεία με τα οποία εκτελεί συγκεκριμένες εργασίες προκειμένου να αποκαταστήσει τη βλάβη.

Οι τομές που χρησιμοποιούνται είναι πολύ μικρές καθώς το αρθροσκόπιο και τα εργαλεία είναι πολύ λεπτά.

Η αρθροσκοπική μέθοδος μπορεί να απαιτήσει μονοήμερη νοσηλεία και είναι η λιγότερο επεμβατική μέθοδος για την αντιμετώπιση μιας ρήξης στροφικού πετάλου, εφόσον αυτή δεν είναι μεγάλη και εκφυλιστικού τύπου.

Mini-Open μέθοδος

Η mini-open μέθοδος χρησιμοποιεί νέα τεχνολογία και εργαλεία για να αποκαταστήσει μια ρήξη στροφικού πετάλου δια μέσω μιας μικρότερης τομής. Γενικά, η τομή είναι 3 έως 5 εκ. σε μήκος.

Η τεχνική αυτή χρησιμοποιεί την αρθροσκόπηση για να αντιμετωπίσει όλες τις ενδαρθρικές βλάβες και για να εκτελεστεί ή υπακρωμιακή αποσυμπίεση. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται η αποκόλληση του δελτοειδούς μυός.

Όταν το αρθροσκοπικό κομμάτι της επέμβασης έχει ολοκληρωθεί, ο χειρουργός σας θα αποκαταστήσει τη ρήξη του τένοντα μέσω μιας μικρής τομής. Η αποκατάσταση της ακεραιότητας του τένοντα γίνεται έτσι δια της αμέσου οράσεως παρά δια της βίντεο οθόνης της αρθροσκόπησης.

Η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση μιας ρήξης του στροφικού πετάλου του ώμου αναφέρουν σημαντική βελτίωση του πόνου, της κίνησης, της δύναμης και της εν γένει λειτουργικότητας του ώμου τους μετά το χειρουργείο.

Όλες οι τεχνικές που υπάρχουν για την αντιμετώπιση μιας ρήξης (ανοικτή, αρθροσκοπική και mini-open) έχουν παρόμοια αποτελέσματα όσον αφορά την ανακούφιση από τον πόνο, τη βελτίωση της ισχύος και της λειτουργικότητας και τη συνολική ικανοποίηση του ασθενούς. Μάλλον η εξειδίκευση του χειρουργού φαίνεται να παίζει σημαντικότερο ρόλο στην επίτευξη ικανοποιητικών αποτελεσμάτων παρά η επιλογή της μεθόδου.

Οι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την επίτευξη ενός ικανοποιητικού αποτελέσματος είναι οι παρακάτω:

• Κακή ποιότητα ιστού/τένοντα
• Μεγάλες ή μαζικές ρήξεις
• Πτωχή συμμόρφωση του ασθενούς με τους περιορισμούς και το πρόγραμμα αποκατάστασης
• Η ηλικία του ασθενούς (μεγαλύτεροι των 65 ετών)
• Το κάπνισμα και η χρήση άλλων προϊόντων νικοτίνης
• Απαιτήσεις αποζημίωσης των ασθενών από το εργασιακό τους περιβάλλον

Η μετεγχειρητική αποκατάσταση παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην επαναφορά σας στην ανώδυνη καθημερινή δραστηριότητά σας. Ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας θα σας βοηθήσει να επανακτήσετε την κίνηση αλλά και την ισχύ του ώμου σας.

Ακινητοποίηση

Η μετεγχειρητική φυσικοθεραπεία αποτελείται από διάφορα στάδια. Αρχικά, το χειρουργείο σας θα πρέπει να προστατευθεί έως ότου ο τένοντας επουλωθεί. Για να προφυλάξετε το άνω άκρο σας θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε έναν κηδεμόνα που θα ακινητοποιήσει το χέρι σας για 4 έως 6 εβδομάδες. Η διάρκεια της ακινητοποίησης θα καθοριστεί από το χειρουργό σας και εξαρτάται από τις προτιμήσεις του όπως και από τη σοβαρότητα της βλάβης σας.

Ασκήσεις Παθητικής κινητοποίησης

Παρόλο που η ρήξη του τένοντα έχει αποκατασταθεί χειρουργικά οι μύες γύρω από την άρθρωση του ώμου παραμένουν αδύναμοι. Από τη στιγμή λοιπόν που ο χειρουργός σας αποφασίσει ότι είναι ασφαλές να ξεκινήσει η κινητοποίηση του ώμου και του βραχίονά σας, ο φυσικοθεραπευτής σας θα σας βοηθήσει με παθητικές ασκήσεις και στόχο τη βελτίωση του εύρους κίνησης του ώμου σας. Αυτό το στάδιο συνήθως ξεκινάει εντός των 4 με 6 εβδομάδων μετεγχειρητικά και ο φυσικοθεραπευτής σας θα δώσει κίνηση στον ώμο μέσω της κίνησης του βραχίονά σας από εκείνον, σε διάφορες κατευθύνσεις.

Ασκήσεις Ενεργητικής κινητοποίησης

Μετά από 4 έως 6 εβδομάδες, το πρόγραμμα αποκατάστασής σας θα προχωρήσει στις ενεργητικές ασκήσεις, χωρίς δηλαδή τη βοήθεια του φυσικοθεραπευτή σας. Κινώντας τους μύες γύρω από τον ώμο μόνοι σας, βελτιώνετε προοδευτικά την ισχύ τους όπως και τον έλεγχο του άνω άκρου σας. Στις 8 με 12 εβδομάδες ο φυσικοθεραπευτής σας θα σας εισαγάγει σε κάποιο πρόγραμμα ενδυνάμωσης των μυών του ώμου.

Η πλήρης αποκατάσταση θα πρέπει να αναμένεται μετά από αρκετούς μήνες. Οι περισσότεροι των ασθενών θα έχουν αποκτήσει ένα ικανοποιητικό εύρος κίνησης και μυϊκή ισχύ γύρω στους 4 με 6 μήνες. Όσο αργή και αν φαίνεται η διαδικασία αυτή της μετεγχειρητικής αποκατάστασης, απαιτεί την αφοσίωσή σας ώστε να επιτύχετε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

Όπως σε κάθε χειρουργική επέμβαση, έτσι και στη χειρουργική του στροφικού πετάλου ένα πολύ μικρό ποσοστό ασθενών θα εμφανίσει κάποιες επιπλοκές. Έτσι, επιπρόσθετα στους συνήθεις κινδύνους κατά τη διάρκεια της επέμβασης όπως η οξεία απώλεια αίματος και τα προβλήματα που σχετίζονται με τη λήψη αναισθησίας, οι επιπλοκές που σχετίζονται με τις επεμβάσεις στο στροφικό πέταλο του ώμου μπορεί να περιλαμβάνουν:

Τραυματισμός νεύρου. Αυτό συνήθως αφορά το νεύρο που νευρώνει τον δελτοειδή μυ (μασχαλιαίο).
Φλεγμονή. Προφυλακτικά οι ασθενείς λαμβάνουν αντιβιοτική αγωγή κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση, προκειμένου να εκμηδενίσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης μιας φλεγμονής. Εάν αναπτυχθεί μια φλεγμονή, υπάρχει πιθανότητα διενέργειας νέας επέμβασης ή λήψης για μεγάλο χρονικό διάστημα αντιβιοτικής αγωγής.
Αποκόλληση δελτοειδούς. Κατά τη διάρκεια της ανοικτής μεθόδου, ο μυς αυτός αποκολλάται για την καλύτερη πρόσβαση στο σημείο της ρήξης και επανακαθηλώνεται με ράμματα. Είναι σημαντικό η συρραφή αυτή να προστατευθεί μετά το χειρουργείο και κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης.
Δυσκαμψία. Η πρώιμη έναρξη κινητοποίησης ελαχιστοποιεί την πιθανότητα ανάπτυξης μιας μόνιμης δυσκαμψίας ή απώλειας εύρους κίνησης. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η δυσκαμψία θα υποστρέψει με περισσότερο εντατική φυσικοθεραπεία και εκγύμναση.
Επαναρήξη του τένοντα. Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα επαναρήξης του στροφικού πετάλου, άσχετα με την μέθοδο αντιμετώπισης που επιλέχθηκε. Όσο μεγαλύτερη είναι η ρήξη τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος μιας επαναρήξης. Οι ασθενείς που υφίστανται μια νέα ρήξη συνήθως δεν έχουν μεγαλύτερο πόνο ή ελαττωμένη λειτουργικότητα στον ώμο, ώστε μια νέα επέμβαση να καθίσταται αναγκαία μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχει σοβαρός πόνος ή απώλεια λειτουργικότητας.

Βιοαπορροφήσιμες άγκυρες

Πολλοί ορθοπαιδικοί χειρουργοί ήδη χρησιμοποιούν βιοαπορροφήσιμες άγκυρες. Οι άγκυρες αυτές συγκρατούν μέσω των ραμμάτων τους τον τένοντα καθηλωμένο στο οστό μέχρι να επιτευχθεί η επούλωση. Προοδευτικά η άγκυρα απορροφάται από τον οργανισμό.

Αρθροσκοπικές Τεχνικές

Οι μελλοντικές βελτιώσεις στον τομέα της αντιμετώπισης της νόσου του στροφικού πετάλου περιλαμβάνουν την ανάπτυξη νέων αρθροσκοπικών τεχνικών που θα εξασφαλίζουν περισσότερο ασφαλείς συρραφές και καθηλώσεις ώστε να βελτιωθεί το ποσοστό επούλωσης των ρήξεων που αντιμετωπίζονται με αρθροσκοπική μέθοδο.

Ορθοβιολογικοί παράγοντες

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αντικείμενα της έρευνας σήμερα, αποτελούν οι ορθοβιολογικοί παράγοντες. Αυτοί αποτελούν την ανάπτυξη ιστικών μοσχευμάτων ή ενιέμενων παραγόντων που προωθούν την ανάπτυξη νέου ιστού και άρα την επούλωση.